Европа в семье. Время перемен. Мария Чапская.
001 Część pierwsza. Jeszcze wojna.
W początkach 1916 roku długotrwałe grypy i gorączki skłoniły naszego
ojca do wysłania mnie i Rуzi na Krym, do Jałty, pod opieką pani Gabrieli
Wańkowiczowej. Poznałyśmy Morze Czarne i deptak nadmorski, niewiele
więcej, bo ogrody pięknych willi i pałacуw za wysokimi murami schodziły
do morza, dla nas niedostępnego. Zostawały nam konne wycieczki, całe
kawalkady młodzieży ruszały w gуry, ale my nie miałyśmy na to funduszуw.
Na Wielkanoc dojechali do nas obaj bracia wprost z Piotrogrodu. Od
pуłnocy Jałtę osłania wał gуrski, falistą linią zamykający horyzont.
Nie opowiadając nic nikomu, ruszyliśmy pewnego dnia wczesną porą we
czwуrkę, z zamiarem dotarcia do szczytu i zapoznania się z pуłnocnym
stokiem tej wyżyny. Szliśmy uparcie cały dzień, głodni i zmordowani, aż do
płatуw śnieżnych, na ktуre rzuciliśmy się, bardzo spragnieni. Wreszcie
szczyt, ale zamiast doliny, ktуrej się spodziewaliśmy, zamiast tatarskich
aułуw ujrzeliśmy jedynie rozległy płaskowyż pokryty zeschłą darnią.
Zmierzchało. Na obolałych nogach trzeba było zsuwać się spiesznie po
kamienistych ścieżkach wydeptanych przez muły, aż do pierwszej jadłodajni,
gdzie dotarliśmy już nocą i zamуwiliśmy cztery porcje szaszłyka, okrutnie
głodni i znużeni. Odwiedziliśmy wtedy sąsiadującą z Jałtą piękną Ałupkę
z jej nadmorskim pałacem, posiadłość książąt Woroncowych, ofiarowaną
w pуźniejszych latach przez Stalina – Gorkiemu.
Po Wielkanocy opuściliśmy Jałtę w rozkwicie wiosny. Bracia wrуcili
wprost do mroźnego Piotrogrodu, my obie przez Moskwę do Mińska.
В начале 1916 года продолжительный грипп и лихорадка вызвали наше
моего отца отправить меня и Рвзи в Крым, Ялту, под опеку госпожи Габриэлы.
Ванковичова. Мы познакомились с Черным морем и набережной, не так уж и много.
больше, потому что сады красивых вилл и дворцов за высокими стенами спускались вниз.
к морю, недоступному для нас. Нас оставили кататься на лошадях, и все.
Кавалькады молодых людей начинали попадать в неприятности, но у нас не было на это средств.
Оба брата приехали к нам на Пасху прямо из Петрограда. С этого момента.
На севере Ялта покрыта стволом гориллы с волнистой линией, закрывающей горизонт.
Никому ничего не сказав, мы отправились однажды рано утром.
четыре, с намерением добраться до вершины и познакомиться с северной стороной.
на склоне той высокой земли. Мы упрямо шли весь день, голодные и убитые, до тех пор.
снежинки, в которые мы бросились, очень хочется пить. Наконец-то
пик, но вместо долины, которую мы ожидали, вместо татар.
мы видели только обширное плато, покрытое сухим дерном.
Становилось темно. На болезненных ногах нам пришлось в спешке сползти вниз после того, как
каменистых дорожек, растоптанных мулами до первой забегаловки,
куда мы приехали ночью и заказали четыре порции шашлыка, жестоко.
голодный и уставший. Затем мы посетили прекрасную Алупку, соседнюю Ялту.
со своим приморским дворцом, собственностью Воронцовских герцогов, пожертвовала
в ближайшие годы Сталин — Горький.
После Пасхи мы покинули Ялту в расцвете весны. Братья вернулись
прямо в морозный Петроград, мы оба едем через Москву в Минск.